Bazen eşlerinin işleri için suçu işlemek için uğraşan eşlerden duyuyorum. Tabiatl ki, kocaları ile öfkeli. Ve diğer kadına son derece kızgınlar. Fakat öfkenin bir kısmını kendileri için kurtarıyorlar. Çünkü kocalarının onları aldattığını düşünüyorlar, bir şekilde, bir şekilde suçun üzerlerinde yatması gerektiği anlamına geliyor. İşte bu durumda bir kadının “kocamın beni aldattığına şaşırmadım mı? Buna her zaman veriyorum. Çocuklarımı ve kocamı çok netleştirdiğimde kilo aldım mutlu değildi, ama kilo vermedim, ertelemeye devam ettim ve kendime sonunda ona ulaşacağımı söyledim, ama hiç yapmadım. Onun için hiç vaktim yok, söylediklerini duydum, ama bu yapacağımı düşündüğüm başka bir şey Geleceğe döndü, beni oldukça sinirlendirdi, temelde onu mutsuz eden bazı şeyler olduğunu söylüyordu, bana uyarı sinyalleri veriyordu, ama onları görmezden geldim, şimdi suçlu olduğum insanlardan birinin, Benim. Açıkçası kendime kızgınım. Çocuklarına kocasına göre öncelik veren şişman bir özgürlük gibi hissediyorum. ” Lütfen öyle hissetme. Kimse mükemmel değil. Kimse mükemmel evliliğe sahip değil. Hiç kimse kocasının her ihtiyacını her zaman öngörmez ve karşılamaz. İyi ayarlanmış yetişkinlerin zaten kocalarından bu gerçekçi olmayan beklentileri yoktur. Kocanız evliliğiniz sırasında sizi bir noktada hayal kırıklığına uğratmadı mı? Sadakatsizlikle cevap verdiniz mi? Benim düşüncem, hiçbirimizin her hevesle buluşan mükemmel bir evliliğe veya kocama sahip olmadığı, ancak hepimizin aldatmadığıdır.